, ALTERNATYWA DLA ZABIEG W AUGMENTACYJNYCH. IMPLANTY O ZREDUKOWANEJ REDNICY Z CZNIKAMI LOCATOR, DL 4 2013 

ALTERNATYWA DLA ZABIEG W ...

ALTERNATYWA DLA ZABIEG W AUGMENTACYJNYCH. IMPLANTY O ZREDUKOWANEJ REDNICY Z CZNIKAMI LOCATOR, DL 4 2013
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Technika
dentystyczna
Implantoprotetyka
Implanty o zredukowanej średnicy z łącznikami Locator
Alternatywa
dla zabiegów
augmentacyjnych
Autorzy:
mistrz techniki dentystycznej
Björn Czappa,
lekarz dentysta Michael
T. Mikoleit, Oldenburg
Tłumaczenie:
Marta Szumińska-Mrówka
Hasła indeksowe:
pacjenci bezzębni, implanty
o zredukowanej średnicy,
wąski wyrostek zębodoło-
wy, planowanie implantolo-
giczne, utrzymanie protezy,
łączniki Locator
Stomatologia od dawien dawna poszukuje rozwiązań w ramach rekonstrukcji
bezzębnych wyrostków zębodołowych. Coraz większą popularność w tym zakresie
zyskuje leczenie implantologiczne. Zwłaszcza starsi pacjenci chcą
uniknąć złożonych i obciążających zabiegów przedchirurgicznych
i poszukują nowych możliwości przywrócenia protezom
prawidłowego utrzymania. Dobrą alternatywę stanowią tutaj
implanty o zredukowanej średnicy oraz łączniki Locator.
O
pinie, które można znaleźć w lite-
tów antyrotacyjnych. Jako elementy re-
tencyjne dla uzupełnienia protetycz-
nego zastosowano łączniki Locator.
raturze na temat zastosowania im-
plantów o zredukowanej średnicy
jako trwałych elementów retencyjnych
dla protez w przypadku wąskiego wy-
rostka zębodołowego, są nadal różne.
Jednak w naszej codziennej praktyce
pacjenci coraz częściej proszą nas o za-
proponowanie rozwiązań, które gwa-
rantują prawidłowe utrzymanie prote-
zy, ale nie wymagają przeprowadzania
skomplikowanych zabiegów w obrębie
atroicznego wyrostka. Należy oczywi-
ście brać pod uwagę niezbyt korzystne
opinie na temat takiego postępowania,
mówiące na przykład o tym, że implan-
ty o  zredukowanej średnicy są  zbyt
słabe, by  stworzyć wystarczające za-
kotwiczenie w kości. Jednakże dzięki
dokładnemu planowaniu i  uwzględ-
nieniu przeciwwskazań oraz aspek-
tów czynnościowych koncepcja ta po-
zwala w prosty sposób pomóc takim
pacjentom – a pomoc ta ma dla nich
ogromne znaczenie, bo w dużej mierze
decyduje o komforcie ich życia. W arty-
kule przedstawiono wariant zaopatrze-
nia protetycznego z wykorzystaniem
implantów o  zredukowanej średnicy
w bezzębnej szczęce i żuchwie. Wąskie
implanty spełniały tu funkcję elemen-
Uwagi wstępne
U  pacjentów bezzębnych ilość kości
w  wymiarze językowo-przedsionko-
wym nie zawsze pozwala na wprowa-
dzenie implantów. Dlatego też przez
długi czas postępowaniem z  wybo-
ru w  takich przypadkach były zabie-
gi augmentacyjne,
bone splitting
lub
bone spreading
, które – mimo braków
tkanki kostnej w wymiarze poziomym
– pozwalały na umieszczenie implan-
tów. Niektórzy producenci implantów
podjęli wyzwanie i opracowali implan-
ty o zredukowanej średnicy. Ten rodzaj
implantów (o średnicy poniżej 3 mm)
zaczął zyskiwać coraz większą akcep-
tację, także wśród praktyków.
Opis przypadku
Życzeniem pacjentki było wyko-
nanie uzupełnienia protetycznego
na implantach w szczęce i żuchwie.
Szczęka była całkowicie bezzębna,
natomiast w żuchwie znajdował się
tylko ząb 33. Istniejące warunki nie
86
dental labor · 4/2013 · www.dentalconnection.pl
Technika
dentystyczna
Implantoprotetyka
fot. 1. Sytuacja wyj-
ściowa: Pacjentka uskar-
żała się na znaczną ru-
chomość swoich protez.
Poza tym była ona nieza-
dowolona z ich estetyki
fot. 1
zapewniały prawidłowego utrzy-
mania dla protez o podparciu śluzów-
kowym. Przyczynami niezadowolenia
pacjentki były zarówno estetyka rekon-
strukcji, jak i ich ruchomość na podłożu
(fot. 1). Jej życzeniem było posiadanie
zębów sprawiających wrażenie mło-
dych oraz uzyskanie właściwego utrzy-
mania protez.
Po przeprowadzeniu standardowych
działań diagnostycznych było jasne,
że ilość kości jest niewystarczająca dla
zastosowania implantów o  standar-
dowej średnicy. Wyrostki były atroicz-
ne, zwłaszcza w wymiarze poziomym.
Przeprowadzenie skomplikowanych
zabiegów chirurgicznych nie wcho-
dziło w grę, dlatego też podjęto decy-
zję o zastosowaniu implantów o zre-
dukowanej średnicy. Oczywiście ten
rodzaj terapii niesie za sobą jeszcze
wiele znaków zapytania, jednakże
przy dokładnym wskazaniu oraz do-
brym planowaniu implantologicz-
nym proteza całkowita o podparciu
śluzówkowym, mocowana za pomo-
cą tak zwanych „miniimplantów”, jest
jak najbardziej korzystnym rozwią-
zaniem. Zwłaszcza w przypadku nie-
fot. 2
wielkiej ilości kości należy zastanowić
się nad taką opcją.
Zaplanowano wprowadzenie sześciu
implantów w szczęce i trzech implan-
tów w żuchwie – w strategicznie ko-
rzystnych pozycjach. Ząb 33  był już
zaopatrzony w  koronę teleskopową.
Ząb nie był rozchwiany, a korona była
prawidłowo wykonana. W  ramach
elementów retencyjnych dla nowych
protez zaplanowano wykorzystanie
łączników Locator; istniejący teleskop
pierwotny również miał zostać obję-
ty rekonstrukcją. Po przeprowadzeniu
fot.2. Po wprowadzeniu
implantów: implanty
o zredukowanej średnicy
w obszarze zębów: 12,
13, 14 i 21, 23, 24 oraz
34 i 43, 44. Pierwotna
korona teleskopowa
na zębie 33
fot. 3–4. Wykona-
nie modelu. W wycisku
umieszczono analogi la-
boratoryjne i nałożono
patryce Locator
fot. 3
fot. 4
dental labor · 4/2013 · www.dentalconnection.pl
87
Technika
dentystyczna
Implantoprotetyka
fot. 5
fot. 7
fot. 6
Po sześciomiesięcznym okresie wgaja-
nia uzyskano doskonałe wyniki w za-
kresie tkanki miękkiej. Do  pobrania
wycisków z poziomu stopnia implantu
zastosowano odpowiednie czapeczki
wyciskowe. Przed pobraniem wycisku
należało wybrać odpowiednie łącz-
niki Locator. W  przypadku zastoso-
wanego systemu implantologiczne-
go (mini2SKY Locator, bredent) mamy
do  wyboru dwie wysokości dziąsła
(2 mm, 4 mm). Cechą szczególną tego
systemu jest ochrona antyrotacyjna,
dzięki której można w  łatwy sposób
nałożyć łącznik Locator na zewnętrzny,
precyzyjny imbus gwiazdkowy (torx)
implantu. Łącznik przykręca się za po-
mocą odpowiedniej śruby utrzymują-
cej. Metoda ta  gwarantuje, że  obcią-
żenie będzie przenoszone na implant
za  pośrednictwem precyzyjnego im-
busu gwiazdkowego (torxu), co chroni
śrubę przed przeciążeniem. Pozłacana,
biokompatybilna powierzchnia łączni-
ka Locator sprzyja gojeniu i  wpływa
pozytywnie na stabilność tkanki oko-
łowszczepowej.
Jednocześnie z pobraniem wycisku
dokonano rejestracji zwarcia i omó-
wiono wspólnie z  pacjentką kolor
i kształt zębów.
odpowiedniego planowania anato-
micznego i  protetycznego wprowa-
dzono implanty z optymalnym wyko-
rzystaniem istniejącej kości (fot. 2).
Łącznik Locator to  konfekcjonowany
element retencyjny dla uzupełnień ru-
chomych kotwiczonych na  dwóch –
czterech implantach. Locator składa
się z  przykręcanej do  implantu patry-
cy w  formie płaskiego łącznika z  pier-
ścieniem zewnętrznym i  małym wpu-
stem wewnętrznym. Matrycę łącznika
stanowi czapeczka z wkładem frykcyj-
nym. W ten sposób uzyskujemy stabil-
ne utrzymanie między protezą a wyrost-
kiem zębodołowym. W tym przypadku
zastosowano dwuczęściowy system im-
plantów o zredukowanej średnicy (mini-
2SKY, bredent), co pozwala na zaadap-
towanie się wprowadzonych implantów
w szczęce bez obciążenia. Podczas fazy
wgajania pacjentka użytkowała do-
tychczasową protezę całkowitą. Aby
zapobiec jakimkolwiek obciążeniom,
dośluzówkowa część płyty protezy
w  obszarze implantów została wybra-
na tak, aby nie miała kontaktu z tkanką.
fot. 5–6. Model robo-
czy służący do wykonania
protez ostatecznych. Ma-
ska dziąsła jest dla nas
obowiązkowa
fot. 7. Dośluzówkowa
powierzchnia struktury
protezy szczęki
Postępowanie laboratoryjne
Istotną zaletą matryc Locator jest to,
że z uwagi na swoją wysokość wymaga-
ją małej ilości miejsca i pozwalają skom-
pensować rozbieżność wprowadzonych
implantów. Podczas pobierania wycisku
implantów przeniesiono również pier-
wotną koronę teleskopową. Powstał
88
dental labor · 4/2013 · www.dentalconnection.pl
5-cio osiowa symultaniczna
frezarka M5
SPRAWDZONA
TECHNOLOGIA
FREZARKI M5
NOWOŚĆ!
KOMPAKTOWA
FREZARKA M1
Frezarka M1
ZIRKONZAHN Worldwide
- Tel +39 0474 066 680 - info@zirkonzahn.com - www.zirkonzahn.com
ZIRKONZAHN Polska
- Tel +48 501 603 603 - zirkonzahn@o2.pl - www.zirkonzahn.com.pl
Technika
dentystyczna
Implantoprotetyka
fot. 8
fot. 9
fot. 10
fot. 11
element wtórny z  niewielką frykcją.
Teleskop ten miał stanowić dodatko-
wy element stabilizujący i  zapobie-
gać przesuwaniu się protezy dolnej
na podłożu.
Następnie w  wycisku umieszczono
analogi implantów i wykonano model
roboczy (fot. 3 i 4). Niezbędna w takich
przypadkach jest maska dziąsła (fot.
5  i  6). Najpierw ustawiono zęby gór-
ne i dolne w wosku, czyli analogicznie
do  postępowania przy wykonywaniu
protez całkowitych. Podczas przymiar-
ki w jamie ustnej skontrolowano este-
tykę, funkcję i fonetykę. Ustawienie zę-
bów odwzorowano, wykonując klucz
sylikonowy. Aby uzyskać odpowiednią
stabilizację protez, należy wykonać
struktury metalowe ze stopu chromo-
wo-kobaltowego.
Najpierw założono matryce łączników
Locator, następnie przygotowano mo-
dele, blokując odpowiednie obszary
woskiem i  wymodelowano strukturę.
Wosk zamieniono na  metal, wykorzy-
stując tradycyjną metodę odlewniczą.
Następnie opracowano i dopasowano
strukturę w  standardowy sposób. Po-
jemniki nad łącznikami Locator przygo-
towano z myślą o matrycach. Wklejono
je w laboratorium protetycznym (fot. 7).
Strukturę pokryto opakerem, a  za  po-
mocą klucza sylikonowego zamieniono
wosk na akryl (fot. 8 i 9). Matryce łączni-
ków Locator wpolimeryzowano w pły-
tę protezy.
Słabym punktem implantów o  zredu-
kowanej średnicy jest zwiększone ryzy-
ko złamania. Dlatego też w przypadku
tego uzupełnienia bardzo istotne było
wykonanie protez zgodnie z optymal-
ną koncepcją okluzyjną. Podobnie jak
w przypadku protez całkowitych, celem
było uzyskanie prowadzenia grupowe-
go (fot. 10). Pozwala to zredukować sil-
ne obciążenie pojedynczych implantów.
Po  dokładnym dopracowaniu warun-
ków okluzyjnych nadano protezom es-
tetyczny wygląd. Szczególną uwagę
zwrócono na polichromatyczny wygląd
strefy dziąsłowej (fot. 11). W tym przy-
padku nie wykonano indywidualizacji
zębów sztucznych, ponieważ odpowia-
dały zarówno pacjentce, jak i lekarzowi.
fot. 8–9. Po przygoto-
waniu struktur zamie-
niono wosk na akryl,
wykorzystując klucz syli-
konowy
fot. 10–11. Warunki
okluzyjne dopracowano
w taki sam sposób, jak
w przypadku protez cał-
kowitych: prowadzenie
grupowe redukuje po-
jedyncze obciążenie im-
plantów. Polichromatycz-
ny wygląd strefy dziąsła
wpływa korzystnie
na akceptację uzupełnień
ze strony pacjenta
90
dental labor · 4/2013 · www.dentalconnection.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • dodatni.htw.pl