AKADEMIA ANIMACYJNEJ AKTYWNOŚCIAKADEMIA ANIMACYJNEJ AKTYWNOŚCI, 💞 Najnowsza historia Polski, Kultura
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Organizator projektu: Stowarzyszenie „Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego. www.pracownia.etnografia.org ul. Żurawia 4 00-503 Warszawa Projekt „Akademia Rozwoju Animacyjnej Aktywności - ARAA” został zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego Funduszu Inicjatyw Obywatelskich PO FIO 2009 SPIS TREŚCI WSTĘP 1 rozdział I BLIŻEJ ANIMACJI 2 O POTRZEBIE ZMIANY 3 KU ODPOWIEDZIALNOŚCI 7 rozdział II BLIŻEJ PROJEKTU 9 GWOŹDZIE PROGRAMU – ELEMENTY WNIOSKU, DOBRE PRZYKŁADY I DOBRE RADY 13 ŹRÓDŁA FINANSOWANIA PROJEKTÓW ANIMACYJNYCH 18 PROMOCJA I PR ORGANIZACJI 20 EWALUACJA – CO TO JEST? I JAK TO SIĘ ROBI? 23 EKOLOGIA, ETYCZNOŚĆ, ZRÓWNOWAŻENIE - JAK ROBIĆ PROJEKTY, KTÓRE SĄ PRZYJAZNE DLA ŚWIATA 27 PROJEKT WOLNYOD DYSKRYMINACJII WYKLUCZEŃ - JAK ZADBAĆO UCZESTNIKÓWI UCZESTNICZKI? 29 WSPÓŁPRACA Z WOLONTARIUSZAMIA KULTURA ORGANIZACJI 31 rozdział III BLIŻEJ ARAA 34 ANIMACJA KULTURY – CO TO JEST? PRZYKŁADY PROJEKTÓW PREZENTOWANYCH PODCZAS SZKOLENIA ARAA 35 O DZIAŁALNOŚCI STOWARZYSZENIA „PRACOWNIA ETNOGRAFICZNA” 38 LABORATORIUM EDUKACJI TWÓRCZEJ - IDEE W DZIAŁANIU 40 O BUDOWANIU PARTNERSTW 42 REKOMENDACJE 45 BIBLIOGRAFIA 51 LINKI 52 WSTĘP Wtedy też zespół przygotowujący ARAA-ę powiększył się o trzecią osobę. Można zacząć od słów wielkich i patetycznych. A można tak po prostu, jak po prostu spotyka się właściwych ludzi we właściwym momencie. Od powstania pomysłu do przyznania mu dotacji upłynął rok. Zespół powiększył się o kolejną czwartą już osobę, a nazwa zmieniła się na Akademię Rozwoju Animacyjnej Aktywności. Swoimi działaniami chciałyśmy bowiem objąć kogoś więcej niż tylko etnologów i etnolożki. Znalazłyśmy partnerów – Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, Dom Kultury Śródmieście, Fundację Autokreacja. Projekt ostatecznie został sinansowany przez Program Operacyjny Fundusz Inicjatyw Obywatelskich. Pewnego marcowego popołudnia 2008 roku dwie z nas wpadły na świetny pomysł – postanowiłyśmy poprawić świat. Rozmawiając o pewnym projekcie realizowanym dla zupełnie innej organizacji, pomyślałyśmy, że bardzo byśmy chciały pomóc naszym kolegom i koleżankom, by i oni mogli rozmawiać o realizowanych przez siebie projektach. Każda z nas spotkała w swoim życiu osoby, dzięki którym nauczyła się pisać projekty. Każda z nas traiała w miejsca, gdzie miała szansę się rozwijać. Każda też miała szansę daną nie przez życie, lecz przez instytucję, by swój projekt zrealizować i odkryć, że to jest to, co nas najbardziej interesuje. Realizacja projektu trwała pięć miesięcy. Akademia Rozwoju Animacyjnej Aktywności zakończyła się sukcesem. Przedstawiamy cyfrową publikację podsumowującą nasze przedsięwzięcie, zawierającą zarówno wspomnienia uczestników jak i organizatorek oraz kompendium informacji o tym, jak skutecznie realizować projekty społeczne. Akademia Rozwoju Antropologicznej Aktywności – od początku wiedziałyśmy jaka będzie nazwa i co będzie się pod nią kryło. Z bagażem doświadczeń studentek i absolwentek warszawskiej etnologii nie mogłyśmy się rozstać. Dla każdej z nas było także jasne, że doświadczenie etnograiczne i antropologiczne jest naszym nieodłącznym elementem. Z projektem zwróciłyśmy się więc do Stowarzyszenia „Pracownia Etnograiczna”. grudzień 2009 autorki projektu 1 rozdział I BLIŻEJ ANIMACJI O POTRZEBIE ZMIANY W artykule tym chciałabym się przyjrzeć związkom animacji kultury z antropologią, oraz ich możliwej roli w diagnozowaniu potrzeby zmiany społecznej i jej wytyczaniu. Antropologia zajmuje się właściwie każdą dziedziną życia ludzkiego, choć nie ma już ambicji totalnego rozpoznania kondycji ludzkiej, czy odkrycia uniwersalnych wzorów rządzących życiem społecznym. W ostatnim czasie, coraz częściej występuje jako krytyka. Cliford Geertz przewrotnie napisał, że celem antropologii jest: „poinstruowanie, rozrywka, praktyczna rada, rozwój moralny oraz odkrywanie naturalnego porządku w ludzkim zachowaniu” (Geertz 2005, s.29). Kultura dla Geertza jest kontekstem wszelkich ludzkich działań. Ramą, w której działania nabierają odpowiedniego znaczenia, i mogą być zgodnie z tym znaczeniem odczytane. Geertz dla przykładu pisze o mrugnięciu okiem, które może być odebrane jako ik, ale równie dobrze jako sygnał – może nieść informacje. Nie wystarczy jednak zauważyć, że to nie jest zwykły ik a celowe mrugnięcie, trzeba jeszcze właściwie odczytać informację zawartą w tym geście – trzeba być kompetentnym kulturowo by móc funkcjonować w pełni w danym kontekście kulturowym (Geertz 2005). Kontekst jest systemem symboli, które funkcjonują w danej społeczności i są zrozumiałe dla jej członków (niekoniecznie zaś dla kogoś z zewnątrz). Nie wystarczy opanowanie tubylczego języka by zrozumieć ludzi, którzy się nim posługują. Badanie kultury jest dla Geertza odczytaniem znaczenia, jakie ludzie nadają własnym działaniom, w ramach kontekstu kulturowego. Anthony Cohen zamiast o kontekście, pisze o „wspólnotach znaczeń”, a inny słynny antropolog – Michael Herzfeld określa to „zażyłością kulturową”, przez którą trzeba się wedrzeć, by zrozumieć Innego. Animator działa na polu kultury, zaś antropolog spogląda na nią z teoretycznego dystansu. Można powiedzieć, że antropologia stanowi teoretyczne zaplecze animacji kulturowej . Ale pamiętając, że to zaplecze zostało wypracowane dzięki dziesiątkom lat badań całych zastępów badaczy terenowych, którzy stosowali narzędzia jakościowe, takie jak: obserwacja uczestnicząca czy pogłębiony wywiad etnograiczny. To antropologia wprowadziła i spopularyzowała pojęcie „kultury”, którą animacja uczyniła polem swego działania. Spotkanie z Innym jest tym, co łączy animatora i antropologa/etnografa* . Obydwaj wkraczają do zamkniętej społeczności z zewnątrz i muszą się w niej stosunkowo szybko odnaleźć, choć każdy z nich w nieco innym celu. Jaki cel ma antropologia? Być może, pytanie powinno brzmieć, czy dzisiejsza antropologia potrzebuje wyznaczać sobie jakieś cele, być potrzebna i spełniać wymogi użyteczności. Jako młoda etnograka nieraz zastanawiałam się nad sensem wyjazdów w teren i badań (długotrwałych, uciążliwych i kosztownych), jeśli na podstawie tak zgromadzonej wiedzy, powstają raporty, mniej lub bardziej naukowe, które giną w mrokach archiwów instytutów etnologicznych. Antropolodzy mają prawdopodobnie największe kompetencje, by dokonać właściwego rozpoznania. Ćwiczą się w tym latami, począwszy od pierwszego roku studiów. A jednak ta wiedza rzadko kiedy znajduje możliwość przełożenia na praktykę, a wypracowanie rozwiązań, które Antropologia poczyniła ogromne postępy w ujawnianiu struktur władzy i dominacji, w przedstawianiu tego, a czym polegają relacje i więzi społeczne, położyła podwalin pod zrozumienie, na czym opiera się i jak funkcjonuje wspólnota lokalna, rzuciła światło na strategie przetrwania i sprawczość wśród społeczności zmarginalizowanych i uważanych powszechnie za bierne i nieprzystosowane, etc. 3 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|