ANIMACJA KULTURY - METODY ...ANIMACJA KULTURY - METODY DZIAŁANIA, 💞 Najnowsza historia Polski, Kultura
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DLA animacja kultury metody/ działania/ inspiracje animacja DLA i animo : ożywiam): animacja kultury metody/ działania/ inspiracje „tchnąć duszę”, książka + film na DVD ożywić, wprawić w ruch. W jaki sposób za pomocą kultury zmieniać życie społeczne? Dzięki czemu animatorom kultury udaje się ożywić społeczność, w której żyją? Jakie metody działań wybierają? Skąd czerpią pomysły i inspiracje? Kiedy ich działania przynoszą efekty? DLA to zapis doświadczeń, pomysłów i idei animatorów kultury z całej Polski – tych doświadczonych i tych stawiających pierwsze kroki. To zaproszenie do wspólnych poszukiwań dla wszystkich, którzy chcą wprawić świat w ruch. (od łac. anima : dusza 4 5 kto pyta? – o nas : Kilka lat temu zapragnęliśmy stworzyć przestrzeń, w której moglibyśmy realizować swoje pomysły. Nie wiedzieliśmy, co to znaczy, nie mieliśmy gotowego planu. Założyliśmy sto- warzyszenie. Czuliśmy tylko, że chcemy realizować własne pasje, rozwijać się i spotykać innych ludzi. Wiedzieliśmy, że chcemy pracować z innymi – intensywnie i blisko. Mieliśmy przeczucie, że to nasza droga. Od 2002 realizujemy projekty. Wykorzystujemy film,teatrifotografię, żeby stwarzać dzie- ciom, młodym ludziom i dorosłym przestrzeń do zadawania pytań, działania i ekspresji. Już od dawna marzyliśmy o chwili zatrzymania i refleksji.Chcieliśmy – dla siebie i dla innych – poszukać nowych inspiracji i zastanowić się nad wypraco- wanymi przez nas sposobami działania. Spotykaliśmy ludzi, którzy myślą i działają podobnie do nas. Chcą ożywiać innych: pobudzać do aktywności i zmiany. Bywają nauczycielami, artystami, społecznikami. Są animatorami kultury. Działają we wsiach, w miastach i miasteczkach. Często bez rozgłosu – robią swoje. Czasem od zawsze, a czasem od kilku miesięcy. Mają dużo, albo zupełnie mało lat. Odkryliśmy, że często nie znają się nawzajem, potrzebują nowych pomysłów i porozu- mienia. Postanowiliśmy poszukać – dla siebie i dla nich – no- wych dróg działania. Najpierw chcieliśmy stworzyć prosty podręcznik dla anima- torów kultury: ludzi z organizacji pozarządowych, domów kultury, nauczycieli. Prosty zestaw ćwiczeń do łatwej adapta- cji. Szybko zrozumieliśmy, że w animacji nie można w łatwy sposób wykorzystywać pomysłów innych, że każdy z nich jest wyjątkowy. Skrojony na potrzeby konkretnego miejsca, czasu i grupy ludzi. Projekty innych mogą jednak stać się zacząt- kiem, natchnieniem, podpowiedzią dla nas. Właśnie dlatego wyruszyliśmy w Polskę. Dziękujemy wszystkim tym, którzy poświęcili nam czas. Dziękujemy za rozmowy, cierpliwe znoszenie oka aparatu i kamery oraz odpowiedzi na niekończące się pytania. Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę” Magda Marta Paulina Piotr 08/13 POCZĄTEK 14/31 PRZESTRZEŃ Teatr Remus_warszawa / Stowarzyszenie Grupa Pedagogiki i Animacji Społecznej_warszawa / Pracownia „Farbiarnia”_płock / Stowarzyszenie Cieszyńskiej Młodzieży Twórczej_cieszyn / + ę-pomysł Mistrz buddyjski, kiedy odpowiadał na ważne pytanie, podnosił wskazujący palec. Jego uczeń bardzo szybko przejął ten zwyczaj i jak ktoś pytał o nauki Mistrza, to też zaczął podnosić palec. Kiedy Mistrz to zobaczył – zdenerwo- wał się i uciął mu nieszczęsny palec. Po jakimś czasie Mistrz przemawiał podnosząc wskazujący palec. Uczeń zauważył to, też chciał wyciągnąć pa- lec, ale zorientował się, że już go nie ma. Mistrz buddyjski interpretuje tę przypowieść tak: nie warto podążać za literą i kopiować, trzeba podążać za duchem, złapać istotę. Nie można powtórzyć żadnego z działań opisanych w tej książce, ale można ożywić ich ducha w swoich działaniach. 32/51 CZAS Ośrodek Pogranicze – Sztuk, Kultur, Narodów_sejny / Stowarzyszenie Studio Teatralne Koło_warszawa / Grupa „Rozrywkowa Młodzież”_krzaki / Stowarzyszenie Społeczno-Edukacyjne „Teatr Stacja Szamocin”_szamocin / + ę-pomysł 52/71 DŹWIĘK Fundacja OVO Dla Kultury i Edukacji_wrocław / Grupa warsztatowa_cieszyn i głubczyce / Grupa Sonic Dance_warszawa/ Stowarzyszenie Dom Tańca_warszawa / + ę-pomysł z rozmowy z Januszem Byszewskim /// 72/91 SŁOWO Amatorski Teatr Kameralny przy Bibliotece_kliczków mały / Centrum Kultury_rogoźno / Stowarzyszenie Grupa Studnia O._warszawa/ Gazetka Młodzieżowa „Pisemko”_Tomaszów Lubelski / + ę-pomysł 92/115 OBRAZ Grupa Rozrywkowa Młodzież_krzaki / Niezależna Grupa Artystyczna_sejny / Stowarzyszenie Cieszyńskiej Młodzieży Twórczej_cieszyn / Bielskie Stowarzyszenie Artystyczne Teatr Grodzki_bielsko-biała / Nieformalne Towarzystwo (Re)Animacji Kultury_sieradz / Wielopłaszczyznowy Ośrodek Rozwoju Przez Działania Twórcze „Aletheia”_kraków / + ę-pomysł to można zobaczyć w filmiedokumantalnymdołączonymnaDVD 8 9 ę-pyta odpowiada: dr Małgorzata Litwinowicz – pracuje w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i realizuje tam międzynarodowe projekty dotyczące animacji kultury. AMATOR Jest taki tekst Krzysztofa Czyżewskiego, który zawsze towarzyszy mi w różnych działaniach: „Etos amatora”. To tekst, który próbuje przywrócić godność temu słowu. Powrócić do jego korzeni, które są związane z miłością, pasją wobec tego, czym się człowiek zajmuje. Etos amatora to taka relacja z ludź- mi i kulturą, która raz na zawsze pozwala na zniesienie nieszczęsnego podziału na sztukę wysoką i niską, czynnych i biernych uczestników, artystów i odbiorców, na tych, którzy się znają i nie znają, na tych, któ- rzy mają klucz do tego, czym są prawdziwe wartości w kulturze, i szaraczków, którzy za nimi podążają. Etos amatora otwiera przestrzeń. Przestrzeń do poznania siebie samego jako uczestnika kultury. ANTROPOLOGIA Animacja, która idzie w parze z antropologią. Tak, jak u Jana Jakuba Rousseau, który projektuje dalekie krainy – widzi tam obcych, innych, ale przez spotkanie z nimi lepiej poznaje siebie. Dla mnie to jest sedno. Przez działanie lepiej rozpoznaje się siebie i relacje z innymi ludźmi. MISTRZ-UCZEŃ Cytuję słowa Św. Jana – „Oby on się zwiększał, a ja się umniejszał”. Relacja mistrz-uczeń – to relacja dysproporcji, która się zmienia. Na końcu pomyślnego procesu ta relacja się odwraca. Nieko- niecznie stajemy się mistrzami, ale zyskujemy prawo do samostanowienia. Do szukania własnych środ- ków i własnej ścieżki. NARZĘDZIE Nie ma mediów lepszych i gorszych, ani anachronicznych i aktualnych. Mamy nieskończone możliwości wyboru, jak chcemy działać. Jestem przekonana o tym, że ktoś, kto działa w kulturze, musi sam dla siebie znaleźć to medium, które jest mu najbliższe. Zdecydować czy to będzie język filmu,muzyki, czy działań performatywnych. Nie jest tak, że animacja kultury jest festiwalem metod. Narzędzie musi być zdefiniowane.Kiedyprzyglądam się projektom studenckim, to widzę, że jeśli nie wyrastają z zainte- resowania konkretnym medium, to są bez sensu. Jeśli komuś jest wszystko jedno, czy będzie robił filmczy spektakl – to lepiej niech nie robi nic. PYTANIA Ważne są proste pytania: po co będziemy to robili? Z kim? Dla kogo? Co chcemy osiągnąć? To nie jest tak, że na pytanie co będziemy robić? odpowiemy – będziemy fotografować . Po co chcemy to robić? Co chcemy osiągnąć – to są ważne pytania. PROCES Wielką urodą działań animacyjnych jest to, że są procesualne. Efekt warsztatów może się poja- wić, ale nie musi. One nie są przecież nastawione na rezultat porównywalny z ukończeniem kółka pla- stycznego czy szkoły muzycznej – kiedy zdobywamy konkretne umiejętności i możemy wylegitymować się dyplomem. Animacja – to interakcja z elementem ryzyka, a rezultatu nie znamy. SUKCES Powodzenie działań animacyjnych można mierzyć tym, co pozostało po nich w ludziach albo ży- wotnością idei. Jeżeli okazuje się, że te doświadczenia są na tyle silne i na tyle inspirujące, że zachęcają do własnego działania i podjęcia własnej ścieżki, która nie jest naśladownictwem – to bardzo dobry dowód na to, że działania były skuteczne. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|